همیشه مایوس بود و از کناهان گذشته اش اظهار پشیمانی می کرد ولی در عین حال از بخشش خدای متعال هم مایوس بود.
گفتم: چرا مایوسی؟
گفت: آن قدر گناهانم زیاده که گمان نمی کنم جایی برای بخشش باشه!
گفتم: خدا بزرگتره یا گناهانت؟ عفو خدا بزرگتر از گناهانته یا گناهات بزرگتره؟ مگه نشنیدی خدا گفته: الا الذین تابوا و اصلحوا فان الله غفور رحیم (1): مگر کسانی که بعد از آن توبه کنند و جبران نمایند زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است.
حرفی برای گفتن نداشت و فقط سکوت کرد...
پی نوشت:
1) نور، آیه 5