همیشه مایوس بود و از کناهان گذشته اش اظهار پشیمانی می کرد ولی در عین حال از بخشش خدای متعال هم مایوس بود.


گفتم: چرا مایوسی؟

گفت: آن قدر گناهانم زیاده که گمان نمی کنم جایی برای بخشش باشه!


گفتم: خدا بزرگتره یا گناهانت؟ عفو خدا بزرگتر از گناهانته یا گناهات بزرگتره؟ مگه نشنیدی خدا گفته:  الا الذین تابوا و اصلحوا فان الله غفور رحیم (1): مگر کسانی که بعد از آن توبه کنند و جبران نمایند زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است.


حرفی برای گفتن نداشت و فقط سکوت کرد...


پی نوشت:

1) نور، آیه 5