شاید بسیاری از مردم در انجام کارهای نیک دستی داشته باشند ولی انجام این‌کارهای نیک توسط آنان دوامی ندارد به‌طوری‌که شخص امروز اگر نماز خود را امروز به‌وقت خود بخواند، برای مدتی خواهد بود و استمراری در آن مشاهده نخواهد شد و بعد از مدتی، شخص آن کار را رها می‌کند و یا مثلاً شخصی مطالعه‌ی کتابی را با خود عهد کرده که روزانه صفحاتی از آن را مطالعه نماید و در آن مداقه و از آن بهره‌ی فکری ببرد ولی بعد از مدتی چنان خسته می‌شود که آن کار را فراموش می‌کند.
باید دانست که دوام و باقی ماندن بر کار نیک، بسیار مهم‌تر و البته طاقت‌فرساتر و سخت‌تر از آغاز آن است.
امام محمدباقر علیه‌السلام: الابقاء علی العمل اشد من العمل...(1): باقی ماندن بر کاری، سخت‌تر از انجام آن است.
پی‌نوشت:
1) سفیه البحار، ج 2، ص 279
hani aliabadi
