سوار قطار شدم که یکی از افراد غیبت کرد؛ به او گفتم: لطفا چنین کاری را انجام ندهید که یکی دیگر از افراد قطار گفت: بابا دلت پاک!

گفتم: کجای دین این رو گفته! بر عکس دین، ایمان و عمل را ملاک می داند نه فقط پاکی دل بلکه ایمان و عمل و پاکی جان: ان الانسان لفی خسر الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات... (1): انسان در خسران است جز کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته انجام دادند.

ادامه دادم: که اگر پاکی دل کفایت می کند دیگر معنایی نداشت که این همه پیامبران و کتاب های آسمانی نازل شود.

کمی تامل کرد و سرش را به نشانه ی تایید تکان داد و گفت: درسته حق با شماست.

پی نوشت:
1) العصر، آیه 2 و 3