دائما اظهار پشیمانی می کرد و می گفت که دیگر خدا مرا نمی بخشد. 

گفتم چرا؟ 

گفتم: مگر چه شده؟ 

گفت: گناهی نبوده که مرتکب نشده ام. 

گفتم گناهانت بزرگ هستند؟ 

گفت: آری گفتم: از خدا هم بزرگ تر؟ در همین لحظه برای او آیه ای را خواندم که روزانه تلاوت می کنیم که الرحمن الرحیم (2): خداوندی که بخشنده است و رحمت عام و خاص اش همگان را فراگرفته؛ گفتم: خدایی که چنین رحمتی گسترده دارد آیا تو را نخواهد بخشید!

 

پی نوشت:

1) سوره حمد، آیه 3