شاید پاره‌ای گمان کنند که بانوی مسلمان حق ندارد از خانه‌ی خود خارج شود و باید همیشه در خانه بماند ولی باید گفت که یک بانوى مسلمان می‌تواند در عرصه‌ی اجتماعی حضور یابد ولی باید تمام حدود انسانی و اسلامی را رعایت کند و در با رعایت چنین امری می‌تواند در حوزه‌های سیاسی هم تأثیرگذار باشد و هم سخن براند و هم از موضع صحیح حمایت و دفاع نماید.

در تاریخ یاد شده که حضرت زهرا علیهاالسلام زمانی که خبر غصب فدک توسط پاره‌ای از افراد به ایشان رسید، درنگ نکردند و چنین برای دفاع از حق خود خروشیدند که شاید تا به حال بانویی چه مسلمان و چه غیر از آن چنین نخروشیده باشد؛ که تاریخ چنین نقل می‌کند که:

أنه لما أجمع أبو بکر وعمر على منع فاطمة(ع) فدکاً، وبلغها ذلک، لاثت خمارها على رأسها، واشتملت بجلبابها، وأقبلت فی لمّة من حفدتها ونساء قومها، تطأ ذیولها، ما تخرم مشیتها مشیة رسول الله، حتى دخلت على أبی بکر وهو فی حشد من المهاجرین والأنصار وغیرهم: زمانى که ابوبکر و عمر بر ندادن فدک به حضرت زهرا (ع) اجتماع کردند و آن خبر به ایشان رسید، حجابشان را پوشیدند و جلباب به تن نمودند و با جمعى از نوادگان و زنان قوم خود که گرداگردشان بودند آمدند که البته حجابشان از کثرت بلندی بر زمین کشیده مى‌شد، راه رفتن ایشان، شبیه راه‌رفتن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بود....(۱) 


حضور اجتماعی همراه با حضور انسانی در اجتماع مهم است که حضرت زهرا چنین امری را به زیبایی به نمایش گذاشتند...


پی‌نوشت:

۱)  أبو الفضل أحمد بن أبی طاهر (204 ـ 280 هـ)، بلاغات النساء