یکى از کارهاى مهم انسانى، هدایت انسان‌ها و سعی در قرار دادن آن‌ها در مسیر صحیح و درست است؛ که البته چنین کاری نشئت گرفته از حس هم‌نوع دوستی و دلسوزی از قرار گرفتن انسان‌ها در مسیر نادرست است.

 بنابرهمین امر یکی از واجبات دین اسلام، نهی کردن دیگران از کار نادرست و دستور دادن به کار نیکو است که در زبان دین از آن به امر به معروف و نهی از منکر یاد شده است؛ که از آن به بزرگ‌ترین واجبات اسلام نام برده شده است که پر واضح است که دارای پاداشی کم نظیر بلکه بی‌نظیر است.(١) 


پی‌نوشت:

۱) فی‌مدرسة الشیخ بهجت (ره)، الجزء ١، الصفحة ٣٠٤