بسیار بر وجود خدای متعال از راه‌های عقلی استدلال می‌شود ولی یکی از استدلال‌هایی که یکی از پیامبران الهی در قرآن به آن اشاره می‌کند، دلیل عشق و حب است.
حضرت ابراهیم علیه السلام هنگام مواجهه با مشرکین در علاقه نداشتن به معبود آن‌ها چنین استدلال می‌کند که: 
إنی لااحب الآفلین (١): من زایل شوندگان را دوست ندارم.

انسان در درون خود همیشه به آن چیزی علاقمند است که زوال پذیر نیست و او را و عشق به او را بر همه چیز تریجیح می‌دهد؛ حتی همیشه سعی می‌کند او را بیابد و به او متصل شود؛ به همین دلیل است که حضرت ابراهیم علیه السلام اشاره می‌کند که من چنین موجودات زایل شونده را دوست ندارم.


پى‌نوشت:
۱) انعام، آیه ۷۶