منطق بیان

گاهى پاره‌ای از کارها و یا صحبت‌ها از آنچه که درست است و منسجم با افکار یک جامعه یا مردم است، چنان انحراف پیدا مى‌کند که گاهی یک جامعه حتی اندیشمندان آن را به بیراهه می‌کشاند و با بهره بردن از واژه‌هایی که درست تبیین نشده و یا معنای آن‌ها دقیقا مشخص نیست، نیک را در نزد آنان بد و بد را نیک جلوه می‌دهند و افراد را چنان به آنچه می‌خواهند می‌کشانند که برای آنان تفکراتی را پدید می‌آورد و به آن معتقد می‌سازد که خود آنان متوجه آن نمی‌شوند و آنان را عملا پایبند به خود می‌سازد.

می‌دانید که اسلام، پوششِ حجاب گونه را برای بانوان بسیار تأکید می‌کند و در بانوان، اصل، پوشش و ارتباط نداشتن آنان با غیر محارم خود است؛ ولی متأسفانه چنان بر روی این مسأله فعالیت تخریبی صورت گرفته که شما می‌بینید گذشتگان، آن را رعایت می‌کردند ولی حاضرین غالبا هیچ حساسیتی نسبت به آن ندارند.

زمانی که قرآن نسبت به صدا و تُن آن، چنان حساسیتی به خرج می‌دهد که خطاب می‌کند به بانوان و می‌گوید:

یا نساء النبی لستن کأحد من النساء إن اتقیتن فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض وقلن قولا معروفا(١)

ترجمه:ای همسران پیامبر! شما همچون یکی از زنان معمولی نیستید اگر تقوا پیشه کنید؛ پس به گونه‌ای هوس‌انگیز سخن نگویید که بیماردلان در شما طمع کنند، و سخن شایسته بگویید!

شما دیگر میزان حساسیت و حرص اسلام را بر حفظ کرامت بانوان را دریابید.

پى‌نوشت:

۱)سورة الأحزاب, الآیة 32