یکی از امور مورد توجه امام حسین علیه‌السلام حمد و ثنای خدای سبحان حتی در سخت‌ترین شرایط است.
هر کسی اگر جای امام حسین علیه‌السلام در شب عاشوراء بود و شرایط پیروزى را در حرکت خود نمى‌دید، شروع به ذم و سرزنش دنیا و دهر و روزگار و عدم وفای مردم و روزگار را به خود بیان می‌کردند و البته مردم غالبا در چنین شرایطی، چنین امری از آنان منعکس می‌شود لکن هنگامی که لحظات گذشته بر امام حسین علیه‌السلام را نگاهی بیاندازید، خواهید دید که امام حتی در سخت‌ترین شرایط و حتی در لحظاتی که عناصر پیروزی نظامی برای ایشان مهیا نیست، زبان به ستایش و ثنای خدای سبحان می‌پردازند(۱) و در جمع اصحابشان می‌فرمایند:
خدای را سپاس میگویم به بهترین شکل آن و او را بر راحتی و سختی حمد می‌کنم؛ خدایا تو را بر اینکه ما را با نبوت کرامت بخشیدی و به ما قرآن آموختی و در دین عالم قرار دادی و برای ما گوش و چشم و قلب قرار دادی، حمد میگویم؛ پس ما را از شاکران قرار ده.(۲)
»»» باید دانست که قیام به چنین امری بسیار سخت و ممارست فراوان می‌خواهد ولی ممکن است...
پی‌نوشت:
۱)الملحمة الحسینیة، الجزء ١، الصفحة ١١٨
۲)الارشاد فی معرفة حجج الله على العباد، الصفحة ص٣٣٨-٣٣٥
نـــای دل
