آیات و روایات به جاودانگی انسان در آخرت اشاره میکنند؛ چه در بهشت و چه در جهنم، در حالی که قوانین علمی ثابت کرده که مادیات به مرور از بین می روند، پس بهشت، جهنم و انسان نمیتوانند جاویدان و باقی ماندنی باشند.

جواب این است که  نتایج تجربه های علمی از حدود مادیات دنیوی تجاوز نمی کنند، پس نمی توان حکمشان بر این جهان را به جهان آخرت(غیرمادی) نسبت داد ،حتی اگر جهان آخرت مادی باشد.


پی نوشت:محاضرات فی الاهیات،آیت الله جعفر سبحانی،ص۴۵۵.