شخص با ایمانی بود ، عادت داشت که هر زمانی که پشت فرمون ماشین می شینه ، اول بسم الله می گفت ، بعد ماشین رو روشن می کرد .....


میگوید : یک شب در حال رانندگی توی بیابان ، اون هم توی سراشیبی بودم ... ناگهان خوابم برد تا اینکه با صدای بوق یه ماشین بیدار شدم ؛ نمیدونم چقدر خوابیدم ولی موقعی که بیدار شدم ، حساب کردم دیدم چند کیلومتره که من خواب بودم و اتفاقی برام نیفتاد ....


»»»واقعا چه کسی این ماشین رو هدایت کرد ؟!؟ 


»»این شخص خواب بود و آن هم در سراشیبی ، حتما باید تصادف می شد ولی چه کسی ماشین را هدایت کرد تا زمانی که این آقای مؤمن بیدار بشه ...؟!؟ بلاشک خدای سبحان با بسم الله الرحمن الرحیم که عادت داشت همیشه آن را بگوید او را نجات داده است....


گاهی حوادثی در همین نزدیکی ها برایمان رخ می دهد که نتیجه اش حتما یک مشکل بزرگ یا مرگ یا.... است لکن می بینیم ناگهان نتیجه خلاف انتظارمان رقم می خورد و این نشان می دهد که مالک امور و مدبر احوال عالم ، خدای سبحان است و اوست که مدبر عالم است( لله ملک السموات و الارض...) و هر چیزی در قبضه ی قدرت اوست ... سبحانَ اللهِ المُدَبِّر . 


منبع: کشکول (نسخه عربی) ، شهید آیةالله دستغیب رحمه الله ، صفحه ی ٨٤،٨٥