باید توجه داشت که هر کسی باید سعی نماید حدود خود و جایگاه خود را حفظ نماید همانطور که باید وظیفه ی خود را فراموش نکند و بدان عمل نماید.

بازیگران، صرفا بازیگر هستند یعنی وظیفه ی آنان «بازی گری» است بدین معنا که فقط وظیفه دارند که نقش بازیگری خود را به نحو احسن انجام دهند؛ ولی متاسفانه در عصر حاضر شاهدیم که «بازی گران» جایگاه خود را ارتقا داده و تبدیل به رهبران فکری جامعه شده اند و وارد حوزه کاری دیگران شده اند! این در حالی است که اینان بازی گر هستند نه متفکر؛ و تنها مفکران و دانشمندان هستند که باید افسار فکری جامعه را بدست بگیرند و رهبران فکری بشر باشند نه کسان دیگر.


جهل به مسائل فکری و در عین حال رهبر فکری بودن بازی گران، جامعه را به بیراهه می برد و از انسانیت دور می نماید.