همیشه در کارش عجله می کرد؛ اصلا درنگ و تامل نمی کرد و گمال می کرد که سریعا باید کارها را انجام دهد فلذا بسیار می شد که اشتباه می کرد و به خطا می افتاد اما یادش رفته بود که مولایش حسین علیه السلام فرموده بود:
الْاسْتِکبارُ صَلِفٌ وَالْعَجَلَةُ سَفَهٌ وَالسَّفَهُ ضَعْفٌ (1): خودنمایی گزافه گویی، عجله کم عقلی و سفاهت ناتوانی است.
پی نوشت:
1) کشف الغمه، ج 2، ص 30.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.