این که به امام حسین علیه السلام به عنوان یک انسان عادی که با دیگران هیچ فرقی ندارد و در عین حال به زیارت ایشان برویم و چنین اعتقادی نسبت به ایشان داشته باشیم، در حق ایشان نه تنها کوتاهی بلکه اجحاف شده است؛ چرا که حسینی که طهارت جسم و جان معروف است، و کمالات معنوی بسیاری دارند را کمتر از یک مومنی به نام آصف بن برخیایی گرفتیم که تخت ملکه سبا را در کوتاه ترین مدت زمان، احضار کند. 


به زیارت حسین بن علی علیه السلام برو و بدان که ایشان فرموده اند: مَنْ زارَنی بَعْدَ مَوْتی زُرْتُهُ یوْمَ الْقیامَةِ وَ لَوْ لَمْ یکنْ الَّا فی النَّارِ لَاخْرَجْتُهُ (1): هر که مرا بعد از مرگم زیارت کند،او را در روز قیامت زیارت می کنم و اگر سرنوشتی جز جهنم نداشته باشد، حتما او را از آتش جهنم خارج می کنم.

پی  نوشت:

1) فضل زیارة الحسین علیه السلام، ص 40