اگر انسانی که ادعا دارد که در مسیر حسین بن علی علیه‌السلام قدم برمی‌دارد ولی زمانی که شب‌هنگام است و گرسنه‌ای را می‌بیند که دست نیاز به‌طرف او دراز می‌کند تا به او کمی‌شود، ولی او بی‌تفاوت از کنار او می‌گذرد، باید بداند که او در مسیر امام حسین علیه‌السلام قرار ندارد بلکه از مسیر ایشان به دور است؛ نباید فراموش کرد که مسیر حسین، مسیر کمک به مستمندان و دستگیری از آنان است پس اگر او به مستمندان اهتمامی ندارد، دیگر حسینی نخواهی بود.


 شعیب بن عبدالرحمن خزاعی می‌گوید: وقتی حسین بن علی علیه‌السلام به شهادت رسیدند در پشت او آثار زخم و پینه مشاهده کردند؛ وقتی علت را از حضرت سجاد علیه‌السلام پرسیدند، آن حضرت فرمودند: این پینه‌ها اثر کیسه‌های غذا و آذوقه‌ای است که پدرم آن‌ها را شب‌ها به دوش می‌کشید و به خانه زنان بی‌سرپرست و کودکان یتیم و فقرای ناتوان می‌رساند؛ نه سایر مردم از این کار باخبر می‌شدند و نه حتی خود مستمندان آن حضرت را می‌شناختند.