برای گریه آثار مختلفی ذکر می شود که شامل آثار جسمی و روحی می شوند؛ گریه در پیشگاه خدای متعال درمان بسیاری از بیماری های روحی است و درمان تکبر و نخوت و ظلم و بسیاری از بیماری های روحی.
گریه بر امام حسین علیه السلام هم درمان بسیاری از بیماری ها و مرهمی بر زخم های روحی است مانند بیماری ای که در اثر گناه برای روح ایجاد می شود.

عن الامام الصادق (علیه السلام): من ذکرنا أو ذُکرنا عنده فخرجَ من عینهِ مثلُ جَناحِ الذبابِ غفرَ اللهُ ذنوبَهُ ولو کانتْ مثلَ زَبدِ البحرِ(1): هر که نام ما در کنارش ذکر شود یا نام ما را برای او ذکر کردند و از چشمانش به اندازه بال مگسی اشک خارج شود، خداوند تمام گناهانش را می آمرزد هر چند که به اندازه کف های دریا باشند.


پی نوشت:
1) ثواب الأعمال للصدوق، صفحه 189