داشتیم به سمت خونه ی عموم می رفتم که تفکرات وهابی داشت که متاثر از شبکه های ماهواره ای افکار اونها رو پذیرفته بود؛ وقتی وارد خونش شدیم یهو بهم گفت: این مسخره بازی ها چیه که هی به اعضای افراد سلام می دید و اونها رو مقدس می دونید!؟ این کفریات چیه دیگه!!
گفتم: کدوم مسخره بازی ها؟!
گفت: اینکه وقتی به حسین می رسید هی می گید: السَّلَامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضِیب (1) :سلام بر ریش خضاب شده ی حسین!
گفتم: عجب! تو یا قرآن نخوندی یا وهابیا چشم و گوشتو کر کردن و حرف اون ها رو وحی منزل می دونی؟!
گفت: چطور!
گفتم: مگه نخوندی توی قرآن که خدا به خورشید و ماه قسم می خوره؟ مگه تو قرآن نخوندی که خدا به روزی که حضرت مسیح علیه السلام به دنیا اومد و روزی که می میره و روزی که برنگیخته می شه سلام میده؟ واقعا آیا خدا خورشید و ماه و ستارگان و همچنین روزها رو تقدیس نکرده! روزی که مسیح درش به دنیا اومد چطور؟
گفت: بله
گفتم: آیا امام حسین در راه خدا کشته نشد؟ آیا همه چیزش را در راه اسلام فدا نکرد؟ خوب پس چه مانعی داره که به محاسن حضرت سلام داده بشه و اون رو مقدس شمرد؟ اگه اینا کفریاته، یعنی خدا هم کفریات گفته تو قرآن!!
ساکت شد و چیزی نگفت و بحثو عوض کرد.
پی نوشت:
1) بحارالانوار، جلد 98، صفحه 319