شاید در نگاه اولی به نظر بیاید که ایمان یعنی فقط اعتقاد قلبی به خدای متعال و همین است که شخص را مومن می کند و همین باعث نامگذاری او به مومن می شود؛ اما باید گفت ایمان هر چند یک امر قلبی است ولی تنها مولفه ی تشکیل دهنده ی ایمان آن امر قلبی نیست بلکه ایمان یک امر قلبی و جاری کردن آن در اندام هاست؛ و هر چه این امر قلبی، بیشتر بر اعضا جاری شود، این ایمان کامل تر خواهد بود.


أَفْضَلُکُمْ إِیمَاناً أَحْسَنُکُمْ أَخْلَاقاً (1): مردمی از جهت ایمان برترند، که اخلاقشان بهتر باشد.


پی نوشت:

1) بحار الأنوار ( الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ( علیهم السلام ) ) : 74 / 150