قدرت بیان...

زبان و قدرت بیان، وسیله‌ای است که انسان، معانی ذهنی و مقصود خود را با آن به دیگران و به نسل‌های آینده انتقال می‌دهد؛ و اگر غیر از این بود، زندگی اجتماعی انسان، به‌ هم می‌خورد.

شکر داشته‌ها....

نعمت‌های الهی هر قدر هم که کوچک باشند، باید خدای سبحان را برای آن‌ها شکر کرد؛ و معنای شکر هم بازی با کلمات و الفاظ نیست بلکه باید از درون، حسن شکرگذاری وجود داشته باشد و البته باید این شکر متوجه خدای سبحان باشد و باید توجه داشته باشیم که نه با شکر لسانی و نه منت‌گذاشتن در درون، می‌توان خدای سبحان را شکرگذار باشیم.(۱)

زن، در جامعه‌ی غرب

زنان در عصر حاضر معمولا الگوی خود را خواسته یا ناخواسته، غرب قرار داده‌اند، چرا که او را مظهر تمدن و فرهنگ می دانند ؛ این در حالی است که غرب بزرگ‌ترین توهین‌ها را به جنس زن داشته و دارد.

دو صفت فراگیر...

خوف و رجاء از صفات نفسانى هستند و در هر انسانى وجود دارند؛ و انسانى نیست مگر اینکه این دو در او وجود داشته باشند، هر چند که شدت و ضعف آنها در هر انسانى با دیگرى مختلف است.