مهمان، حبیب خدا

مهمان گاهى به خانه‌ی انسان می‌آید؛ واقعا با خود برکت می‌آورد؛ اصلا نمی‌فهمید که چطور تمام نیازهای مهمان‌نوازی را برآورده کردید؛ گفته‌اند که مهمان با خود برکت و رزق خود را می‌آورد و با رفتن خود، گناهان صاحب خانه را هم می‌برد.

مردانگی

مردانگی نه آن است که در مقابل همسر و فرزند و حتی دیگران، خودی نشان دهیم و زور بگوییم؛ بلکه مردانگی ایستادگی کردن در برابر خواهش‌های خوارکننده‌ی نفس که می‌خواهد انسانی را به ذلت و به وادی حیوانیت بکشاند؛ این است مردانگی 

کور

کورى، فخرى براى کسى نیست و هیچ کس به آن فخر نمى‌کند ولی کوری چشم مایه‌ی ذلت انسان نخواهد بود ولی کوری دل، مایه‌ی خواری انسان در دو جهان خواهد بود و موجب می‌شود که انسان در جهان دیگر هم کور بماند؛ و نحشره یوم القیامة أعمى (١): و او را در روز قیامت کور محشور مى‌کنیم.

عیدِ جان

عید حقیقى براى انسان دین‌دار آن روزی است که در آن روز، معصیت خدا نشود و گناهى انجام نگیرد؛ اگر چنین باشد، آن روز عید حقیقی است.

قال الامام علی (علیه‌السلام): کل یوم لا یعصى الله تعالى فیه فهو یوم عید (١): هر روزی که در آن معصیت خدا نشود عید است.