در زندگانی گذشتگان، بسیاری از امور بودند که انسان به عنوان ضرورت بر خود لازم کرده بود که خود و زندگی خود و البته فکر و چارچوب فکری خود را محدود بدانحدود کرده بود؛
در زندگانی گذشتگان، بسیاری از امور بودند که انسان به عنوان ضرورت بر خود لازم کرده بود که خود و زندگی خود و البته فکر و چارچوب فکری خود را محدود بدانحدود کرده بود؛
باید گفت که دین نه تنها یک عقیده صرف نیست بلکه عقیده به همراه التزام عملی به آن عقیده است؛ اسلام، فکر و عمل است.
إن الإنسان لفى خسر؛ إلا الذین آمنوا وعملوا الصالحات وتواصوا بالحق وتواصوا بالصبر (١):
باید بدانیم که فرهنگ را باید از اهالی فرهنگ گرفت و فکر درست را از دانشمندان، هر کدام در زمینه ی تخصص خود گرفت؛ چنین نست که می توان آن را از هر کسی آموخت و دریافت کرد؛ چنین نیست که یک بازیگر هر که باشد، منبعی برای اخذ فرهنگ باشد و محل مراجعه در مسایل فرهنگی باشد به ویژه زمانی که این بازیگران فکر و سبک زندگی آن ها غربی باشد.
یکی از گزاره هایی که بسیار مهم است و غالبا بدان توجه نمی شود و همه هیچ گاه خود را ناقض آن نمی شمارند را میتوانید از این دو گزاره متوجه شوید: دین فقط نماز و روزه است؛ دین در سیاست و حکومت برنامه ای ندارد.